Προμηθέας

κάθε φορά εκπλήσσεται
κάθε που πάλι κλαίει

νόμιζε της το 'χε τιμωρητικά στερήσει,
όπως ο Δίας τη φωτιά απ' τους ανθρώπους

κι όμως κάποιος κατάφερε
να της το φέρει πίσω

τώρα σταματημένη σε ένα αμφίβολα πορτοκαλί φανάρι καταλαβαίνει

πώς οι βλεφαρίδες του ματιού υαλοκαθαριστήρες

πόσο θυμίζει το σπίρτο δαυλό

υπολογίζει με το δάκτυλο στα κουμπιά του ραδιοφώνου
πόσο καιρό θέλει μετά την αποψίλωση, ώστε επί της στάχτης, να αναδυθεί φυτό
ίσως άλλη μια τετραετία/ μέχρι να εκλέξουν τον πάπα
κόκκινος καπνός ανεβαίνει ως τον λάρυγγα

- στον απέραντο της εξορίας χρόνο, αντί για ήχου σήματα
στα πόδια τους φωτιά