Λίστα

(Αγγίζω το βιβλίο σου κι ονειρεύομαι την οδύσσεια μας στο σούπερ μάρκετ και νιώθω γελοίος)

- Άλλεν Γκίνσμπεργκ, "Ένα σούπερ μάρκετ στην Καλιφόρνια"

συνομίλησα τόσο πολύ μαζί σου / που όταν σε ξανάδα, πόσα; / τριανταπέντε χρόνια μετά; / την ώρα που με ρώτησες με έκπληξη τι κάνω / σου απάντησα σε τόνο συζυγικό / να πάρουμε χαρτί κουζίνας όπως γυρνάμε

-Σαμσών Ρακάς, "Ούτις"

συ* μου,

επιστολόχαρτο θα ήθελα να έχω αλλά.

τώρα απλά,

πληκτρολογώ τις στιγμές και τις παύσεις ενώ θα μπορούσα να πληκτρολαγνώ πάνω σε ένα καλοκουρδισμένο πια πιάνο.

η αστική μας πραγματικότητα έχει τρέψει σε όαση το σούπερ μάρκετ, στον καύσωνα εκεί αποτραβιέσαι αν θες να δροσιστείς. αν η βίβλος γραφόταν με πρώτη ύλη το δικό μας σήμερα, εν αρχή θα ήταν ο ΑΒ γιατί αλφαβητικά πάει πρώτος. μετά, η Εύα θα έδινε στον Αδάμ τη λίστα μέσα στην οποία θα περιλαμβάνονταν όλα τα απαραίτητα υλικά, ανάμεσά τους μηλόξυδο, ενώ ο πύργος της Βαβέλ θα ήταν τα ράφια των εκπτωτικών προϊόντων πρώτη του μήνα στα Lidl.

ωστόσο εμένα συνεχίζουν να με γοητεύουν τα σούπερ μάρκετ- παρά την έντονη παρουσία τους ως θεματική στην σύγχρονή μας λογοτεχνία. εσύ ίσως να μην ξες, ίσως και να μη νοιάζεσαι, ίσως όμως και να μην το χεις φανταστεί πως τόσοι άνθρωποι βάλανε τον έρωτα σε καροτσάκι μεταλλικό, και τον περιφέρανε για ώρες καθισμένο  στο στενό παιδικό καρεκλάκι ανάμεσα σε διαδρόμους με γαλακτοκομικά και καθαριστικά δυο και τριών χρήσεων. αν όμως, όπως ανοίγεις το ψυγείο των κατεψυγμένων σταθείς με το ένα χέρι έξω και το άλλο μέσα στον καταψύκτη και παράλληλα σηκώσεις το κεφάλι να δεις την τιμή από τα θαλασσινά, ίσως να αρχίσεις να καταλαβαίνεις τι σου λέω: το σούπερ μάρκετ είναι μια επένδυση στην χρονική και οικονομική μας συμβίωση: οφείλουμε να μείνουμε μαζί μέχρι να τελειώσει το χαρτί, το αλάτι και το σαμπουάν που αγοράσαμε από κοινού. αλλιώς έχουμε αφημένο υπόλοιπο. αν με ρωτάς, κάποτε είχα αγοράσει ολόκληρο σπίτι που κατέληξε να μείνει αχρησιμοποίητο- μα εντελώς αναντίστοιχα, αυτά τα φακελάκια με το τριμμένο τυρί, κάθε φορά που τα τραβάς απ' το ράφι ταράσσουν αθόρυβα τα σωθικά μου. γι' αυτό πριν μας δει το φωτοκύτταρο και μας αποχαιρετήσει με μαθηματική ακρίβεια, ρίχνω μια ματιά στην ημερομηνία της απόδειξης- πιθανό τεκμήριο της τελευταίας φοράς που συνυπάρξαμε μαζί σ' έναν τέλεια αποχρωματισμενο, ουδέτερο αρωματικά και απόλυτα ρυθμισμένο χωροταξικά διάδρομο σούπερ μάρκετ.

Σ' αυτό το σημείο, πρέπει να κλείσω για να προλάβω τα 1+1 στα αφρόλουτρα γνωστής μάρκας, 

να μη χαμογελάς ποτέ υποχρεωτικά,
Επσιλον

ΥΓ δανεισμένο και δανεικό: [ http://flaneurs.squat.gr/org/ ]

*συ είπας, ή μήπως, γω;