τρε-μπαναλ

αληθινά σουρρεαλιστική είναι η καμηλοπάρδαλη που βρίσκεται διαμελισμένη στις δυο κάλτσες μου όταν φέρνω κοντά τα πόδια μου ενώνεται οπότε όταν οι φτέρνες απ τα πέλματα μου βρίσκονται στη θέση τους μια καμηλοπάρδαλη παίρνει την ανάσα που της αξίζει ανάμεσα στα δύο μου πόδια μια καμηλοπάρδαλη που όταν ήμουν μικρή μπέρδευα τις καμηλοπαρδάλεις με τις ζέβρες γιατί ήταν σε διπλανές σελίδες στο βιβλίο με τα ζώα και καμηλοπάρδαλη και ζέβρα είναι δυο λέξεις πολύ περιττές

αληθινά σουρρεαλιστικό όμως είναι ένα ταξί βαμμένο αίματα, ένα κεφάλι που κάνει γκελ στο πεζοδρόμιο, μια γροθιά στα μούτρα ενός δεκάχρονου, μια έγκυος εννιά χρονών, ένας πατέρας που δεν είναι πατέρας είναι θεός και τιμωρός και μια μητέρα που έχει στερέψει από κάθε συναίσθημα κοιτάει τις ειδήσεις και βλέπει γύρω στους χιλιάδες θανάτους τη μέρα αλλά τίποτα απ' όσα είπα παραπάνω δε σας φαίνεται δε μας φαίνεται αρκετά σουρρεαλιστικό γιατί όποιος ξέρει τι είναι σουρρεαλισμός, γνωρίζει πολύ καλά ότι σουρ σημαίνει βεβαίως στα αγγλικά αλλά πάνω στα γαλλικά, πως υπαρκτός σουρρεαλισμός είναι σχήμα οξύμωρο γιατί σουρρεάλ είναι το μη-ρεαλιστικό και τα προφιτερόλ στην διαγώνιο και νομίζω για αυτό νιώθουμε πως είμαστε σε μια ενδιάμεση κατάσταση μόνιμα, επειδή όλα πλέον είναι πέρα από το πραγματικό μα την ίδια στιγμή απόλυτα πραγματικά και τα χέρια σου είναι αυλακωμένα με πράσινα ποτάμια που μέσα τους ζουν η καμηλοπάρδαλη και η ζέβρα όταν δεν βρίσκονται πάνω στις κάλτσες μου