καλαμιές στο μπαλκόνι ή στο γόνατο

ξεκοιλιασμένο περιστέρι που μάζεψα με τα δάκτυλα του δεξιού μου ποδιού στη γωνία του κήπου, τώρα διαβάζουμε στα σωθικά του τα μελλούμενα

στο σπίτι ελέγχω τις θύρες, διπλά τριπλά κλειδώματα, γρίλιες παραθύρων και παντζούρια σφαλισμένα, πρέπει να μη μπει κανείς. υποκρίνεσαι πως δε θέλει να μπει κανείς. τα βήματά μου νιώθω να λερώνουν τα πέλματα στα πλακάκια λίγο λίγο το δέρμα μου τρέπεται σε σκόνη κι ακάρεα. θα ήθελα να μην αντικρίσω ποτέ μου άνθρωπο ξανά και νιώθω πως εύκολα θα γέρναγα μόνη με δυο γάτες/
καθώς όλα μ ενοχλούν- δονήσεις και ήχοι κλήσεις τηλεφώνων. ειδοποιήσεις, κόρνες, πόρτες, γείτονες, ανάσες πιο δυνατές απ' τ' αναμενόμενο, πλατειασμοί της γλώσσας κατά τη μάσηση, φωνές βουητά δίχως νόημα στις ανθρώπινες κυψέλες μέλια στάζουν στην παλάμη μου και προσπαθώ να τα τρίψω να φύγουν με συρματάκι πιάτων από γυαλόχαρτο που πετάει τριγύρω πίδακες τα αίματα στη μπλούζα που έπλυνα ξεχνώντας να χωρίσω στην πλύση λευκά από μαύρα, καμιά χρωμοπαγίδα κανένα μαλακτικό, τοποθετώ τα μανταλάκια σε στρατηγικές θέσεις υπολογίζοντας τον χρόνο που χρειάζεται ένα απλωτήρι αν σετάρεις τα χρώματα και τα μεγέθη. κάπου εκεί μασουλώντας το νερόβραστο ρύζι μέσα από τη γαλατιέρα οραματίζομαι τη μέρα που θα μ' ενοχλήσεις κι εσύ, τη μέρα που θ' αναγκαστώ να πάρω γάτες