Maybe I'm just like my father, too bold
Maybe you're just like my mother
She's never satisfied
-Prince "When doves cry"
δεκάδες τρόποι να χαλάσεις της Κυριακής το μεσημέρι σου, διδάχτηκα με μαθηματική ακρίβεια πόσο σύντομα μπορεί να τερματίσει ένα τραπέζι, επιτόπια έρευνα σε εκατοντάδες μισοφαγωμένα πιάτα - ο κορεσμός είναι μια ψευδαίσθηση, άνθρωπος: ζώο κοινωνικό και αδηφάγο
μελετούσα για χρόνια τακτικές αιφνιδιασμού κι απόκρυψης, παρατηρούσα τσαλάκες-λεκέδες-τοποθέτηση υποδημάτων στον χώρο / ταξινομούσα οσμές / ερμήνευα τονικότητες/σημείωνα τις ατάκες χρονομετρούσα τους λυγμούς και τις παύσεις ανάμεσα στο ξέρω τι λέω και το όχι δεν ξες, τους μικρούς επιτονισμούς που διαφοροποιούν την αλήθεια απ' το ψέμα, τις συσπάσεις του Μήλου, το αργόσυρτο κλείσιμο της καγκελόπορτας μετά τη φυγή ή το διωγμό - είναι πάντα θέμα ερμηνείας
για να ρθω Σάββατο πρωί να καταλήξω πως δεκάδες τρόποι να χαλάσεις τη ζωή σου, μα κανένας πιο εγγυημένος απ' τον έρωτα
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου