όταν η νύχτα απλώνεται στην πόλη νομίζω πως παίζω σε κάποιο παιχνίδι- τα στενά υποφωτίζονται κι ίσως κάποιος αλματίζει από ταράτσα σε ταράτσα πάνω απ' τ' ανυποψίαστα κεφάλια μας. όταν γυριζω τη νύχτα μόνη διαβάζω στους τοίχους της πόλης στίχους τους οποίους παλεύω να βάλω στη σωστή σειρά. μα και φυσικά για να γίνουν κάτι περισσότερο: κάποιοι απ' αυτούς ίσως βγάζουν και νόημα. αυτό για τις φορές που έχω λέξεις για ξόδεμα- τις υπόλοιπες μετράω τα πλακάκια και τα βήματα ως το σπίτι σου. [δεύτερη παύση για βογκητό]
διάβασα κάπου πως είναι πολύ σημαντικό να έχεις κύκλο για να πετύχεις. από εδώ που στέκομαι βλέπω πως ο δικός μου κύκλος βασίζεται στην ποσότητα μπύρας που μπορεί κανείς να καταναλώσει χωρίς να γίνει υπερβολικά δυσάρεστος. συζητήσεις σε μείζονα τόνο αντιστικτικές / φούγκα τοκάτα μπαχ χάιντεν/ τα λεφτά αυτά θα τα 'χα κάνει άμαξα για να τριγυρνώ στην πόλη τα βράδια και να μπορώ να μεταμορφώνομαι σ' ανύποπτο χρόνο σε κολοκύθα. έτσι θα ήμουν πάντα ασφαλής όταν πήγαινα να κάνω, να πάθω ή να σκεφτώ κάτι κακό. τα μάτια μου τα χέρια μου τα πόδια κι η κοιλιά μου θα γινόντουσαν σπόρια και το δέρμα με τα άτακτα γεμάτα φύτρες μαλλιά μου ένα σκληρό περίβλημα χρώματος πορτοκαλί- πραγματικά κουφιοκέφαλη
ναι, αν μιλάμε για επαναδιαπραγμάτευση του τρόπου κίνησής μας στην πόλη- χρειάζομαι μια σκούπα κι ένα θάνατο, ίσως του συγγραφέα. δεν το χει πολύ με τις πράξεις. γι' αυτό
είχα χρόνια να κατρακυλήσω έτσι στο δρόμο
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου