πολύ για έναν ποιητή - Gata Cattana* μετάφραση

Ξαφνικά: η κοπέλα.
Στέκεται στο σύνορο.
Με τα χέρια τρεμάμενα, με τη φωνή,
με το φως που τρεμοπαίζει λες και δε θα το προσέξουν,
με τους τόνους χαρτιού τους και τα ναυάγια που σκορπίζονται στον ουρανό...

Λευκό πουκάμισο, σα να ναι αθώα
Μαλλιά ανάκατα
Βλέμμα που πλανάται στην πρώτη γραμμή από αυτό το πλήθος
που μοιάζει να ζητάει εξηγήσεις.

Κοιτάζει μακρυά προς τα πίσω λες και ψάχνει ώθηση,
ανασαίνει, αναδύεται μόνη της
και ορθώνεται σε μια κίνηση επαναστατική.

"Πείτε του ! Πείτε στον León Felipe** πως και γω
ξέρω όλα τα παραμύθια.
Πως τέσσερις γενιές μετά
πέφτουμε για ύπνο με τα ίδια παραμύθια
και μας καταστέλλουν και μας βασανίζουν με τα ίδια παραμύθια.
Και πως ούτε κι εγώ γνωρίζω πολλά στ' αλήθεια,
τόσα πολλά παραμύθια, μερικά τα ξεχνάω,
κι άλλα δε μ'  αφήνουν να κοιμηθώ.

Η ποίηση είναι ένα πιστόλι οπλισμένο δυστυχία
που αφανίζει τον εχθρό και με δύναμη εκπυρσοκροτεί,
σε διαβρώνει λίγο λίγο.

Πείτε στην Celaya*** να εξηγήσει
πώς τέσσερις γενιές μετά συνεχίζουμε χωρίς να ξέρουμε
τι θ' ακολουθήσει στο μέλλον.

Πως αυτό το όπλο ούτε πιέζει ούτε σφίγγει.
Γδέρνει άψογα όμως εκεί που δεν πληγώνει.

Πείτε της, πως τώρα δε μας επιτρέπουν
να πούμε πως είμαστε αυτοί που είμαστε,
(και ούτε κάτι περισσότερο...)
κι αυτό γιατί δεν είμαστε κανείς,
γιατί περπατάμε προς το τίποτα ενθουσιασμένοι,
ο ένας πίσω από την άλλη.
Επειδή είμαστε ελάχιστα επικίνδυνοι.

Και τώρα περνάω στον Unamuno****:
τον νίκησαν και τον έπεισαν,
και μάλιστα τον έπεισαν τόσο καλά.

Πως από μακρυά έρχεται η κοινωνική ειρήνη
που τόσο περίμενε,
πως η ηρεμία έχει γίνει αβάσταχτη,
και οι άνθρωποι κατά συνέπεια έχουν γίνει
αβάσταχτα μέτριοι,
και πως η ζωή συνεχίζεται όπως συνεχίζουν τα πράματα
που δεν έχουν και πολύ νόημα, όπως είπε εκείνος."

Πήρε μια ανάσα, ήπιε μια γουλιά νερό και καθάρισε τη φωνή της,
Μετά έδιωξε τα μαλλιά της από το πρόσωπο και συνέχισε:

"Και ο φτωχός Neruda!
Υποθέτω πως του είχαν πει πως πια κατέρρευσε το Στάλινγκραντ
Υποθέτω πως κάτι θα του φάνηκε οικείο σε αυτή την επανάσταση
και πως θα γύριζε μες στον τάφο του.

Το μόνο σίγουρο είναι πως μπορούμε να γράψουμε πιο θλιβερά ποιήματα
από τα δικά του σε νύχτες με λαγνεία και Πανδαιμόνιο,
σε νύχτες που δεν  επιθυμεί κανείς γιατί μετά το Al Alba*****
όλες ήρθαν εγκυμονώντας βωβά όρνεα και σκοτεινούς οιωνούς.

Ο φτωχός Neruda, ο αφελής Neruda,
Προφανές πως ήρθαν νύχτες πιο θλιμμένες και στροφές πιο πικρές,
για να δούμε τι πίστευε, πια ήρθε η ώρα να πληρώσει.

Αλλά μη του μιλάς για τον Στάλιν, και μη του κλείνεις την τηλεόραση, αυτό όχι.
Αυτό θα ήταν εξαιρετικά βάναυσο.
Καλύτερα να συνεχίσουμε το έργο όπως ήταν στην ταινία.... Goodbye Lenin******

Θα του ραγίζαμε την καρδιά αν διαπίστωνε πώς είναι
ο κόσμος των ζωντανών,
με το πώς πηδιόμαστε και γαμιόμαστε πάνω σε ό,τι θα μπορούσε να γαμήσει.

Αν το ήξερε ποτέ δε θα κατάφερνε να γράψει ούτε ένα ερωτικό ποίημα,
και όλοι οι άλλοι θα επέστρεφαν βομβαρδισμένοι με θραύσματα και μπετό,
ούτε ένα κρινάκι, ούτε ένα.

Και δε θα το θέλαμε αυτό.
Είναι πολύ για έναν ποιητή."





*https://www.youtube.com/watch?v=_qh7gbhaCmc&fbclid=IwAR2t8keAIj3xLuahGIITwp_-reeYYgZWU3DG_9SxgobBrRZNClUZvzsaJ6Y&app=desktop
πηγή: https://poetassigloveintiuno.blogspot.com/2017/03/gata-cattana-ana-isabel-garcia-19977.html

**αντιφασίστας Ισπανός ποιητής
*** πόλη στο Μεξικό, γνωστή για τη μάχη της το 1915, κομβική για την μεξικανική επανάσταση
**** ισπανός λόγιος
***** τόπος στο Μαρόκο με συμβολική σημασία για τη λήξη της δικτατορίας του Φράνκο
****** https://www.imdb.com/title/tt0301357/


αλλο μεταφρασμενο ποιημα της ιδιας στα ελληνικα https://www.google.com/amp/s/cignialo.gr/gkata-katana-meta-to-big-bang/amp/

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου