ανάφει

ο ήλιος ανατέλλει μες κι απο τη θάλασσα, οι σκηνές και τα κοντέινερ είναι φούρνοι που μέσα σώματα περιμένουν να τα  κάψει ανυπόμονα- η λέξη για τις κάρτες με τις κόκκινες γραμμές, τις τηλεκάρτες της νομιμότητας, είναι γερμανική και θυμίζει το πρώτο μισό του προηγούμενου αιώνα με τον ίδιο ακριβως τρόπο που η σκιά μου στον τοίχο ομοιάζει με σκιάχτρο-

μαλαμε σημαίνει δασκάλα, το έπσιλον το κρατάς χαμηλά, κάτω απ τη γλώσσα να μην ακούγεται- στοιχηματίζω πόσες μέρες θα πάρει να σκάσει στο κεφάλι μου η μπάλα των παιδιών κι αυτο να βάλει με ένα παράλογο φάλτσο το γκολ στην πλαγια

εδω δε φτάνει το χέρι κανενός θεού, μα

 αν προσέξεις- όλο πιο ψηλά ανεβαίνει ο ήλιος

 που δε φωτίζει τα παιδιά στην πλαγιά

κοίτα, υπάρχουν και δίχως σκιά