σταφύλια

σήμερα πέθανε ο δράκος της μικρής, κι αυτή τον περιέφερε απ' το χέρι - σαλόνι - κουζίνα. εγώ, της έδειξα πού ήταν η πληγή, της είπα πως δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα για να τον σώσουμε και τέλος υποσχέθηκα, πως εν καιρώ θα αποκτήσει νέο δράκο. αυτή, συνέχισε να προσπαθεί να τον φουσκώσει, λες και πέρασε μήνες σε σεμινάρια πρώτων βοηθειών, έβαζε τα χείλη της πάνω στο σώμα του και φύσαγε ρυθμικά. προσπάθησα να την χωρίσω από το αγαπημένο της παιχνίδι, μα τελικά έκατσα σταυροπόδι και παρακολούθησα την πρώτη της απώλεια. όταν άρχισε να συνειδητοποιεί πως δεν έμεινε τίποτα απ' ότι είχε αγαπήσει πέρα από πλαστικό, την καθησύχασα λέγοντάς της τώρα πια ξέρω τι εννοούσε ο ανδρέας όταν έγραφε της πήραν τα παιχνίδια- τη διαβεβαίωσα, πριν φύγω, πως τον υπόλοιπο μισό στίχο θα της τον εξηγήσω μια άνοιξη εγώ