Σονέτα για τον Joshua Beckman - Ana Pepelnik (μετάφραση)

I

Ημιτελή όνειρα. Νωχελικό
πρωινό. Περιστρεφόμενες πετσέτες. Ανεμώνη
πολύχρωμη. Ημιτελές πρωινό.
Νωχελικά όνειρα. Σκουπιδιάρηδες καθαρίζουν
κάδους ανακύκλωσης. Αυτή είναι η πρωινή ανεμώνη.
Εντελώς ακατάλληλη για ημιτελή
όνειρα. Ομίχλη. Απομεινάρια βροχής πάνω σε μαργαρίτες
και χρυσάνθεμα. Κοντά στις αρχές
του Νοέμβρη. Πρώτη μυρωδιά του χειμώνα. Νωχελικοί
σκουπιδιάρηδες. Πολύχρωμη βροχή και ημιτελή
λουλούδια. Ακατάλληλος Νοέμβρης. Πάντα αρχίζει
με σκουπιδιάρηδες και φθαρμένα παλτά.
Κοντά στην αρχή. Πρώτη μυρωδιά του Νοέμβρη
φρέσκια βροχή. Ημιτελή όνειρα.

II

Κόκκινο φορτηγάκι γεμάτο διαφημίσεις αναμνηστικών
στους δρόμους. Ακόμα ψάχνω το ποίημα σου.
Δεν δίνω ονόματα στους δρόμους. Τους μοιράζομαι
με τους ανθρώπους από αυτή την πόλη. Κόκκινο φορτηγάκι
γεμάτο αναμνηστικά. Ακόμα. Ψάχνω το
ποίημα σου. Κόκκινο αεροπλάνο προσγειώνεται στο
αεροδρόμιο της κόκκινης πόλης. Αιωρούμενα αναμνηστικά.
Δεν θυμάμαι ποτέ τα αεροδρόμια. Δεν κυνηγάω το
κόκκινο αεροπλάνο. Υπερβολικά πολλά αναμνηστικά.
Το ποίημα σου. Ολισθαίνει. Φορτηγάκι γεμάτο δρόμους. Πίσω από το τιμόνι
καθισμένος ένας κλόουν. Κόκκινο φορτηγάκι μπροστά από τον κόκκινο
σταθμό πυροσβεστικής. Ο ουρανός απλώνεται έξω από το κόκκινο σπίτι.
Αιωρούμενα αναμνηστικά. Το ποίημα σου. Το μοιράζομαι
με τους ανθρώπους από αυτή την πόλη. Ο κόκκινος ουρανός απλώνεται έξω από το σπίτι.

III

Οι βάρκες ξεμάκρυναν. Η βροχή πέφτει για τόση ώρα

που παρασύρθηκαν. Τώρα ξεφλουδίζουμε κάστανα.
Τα ψημένα κελύφη είναι μικρές βάρκες.
Όταν μουλιάζουν μπορείς να ακούσεις το τρίξιμο
από τα στεγνά. Οι βάρκες ξεμάκρυναν.
Πόσοι άνθρωποι πιστεύεις ακόμα καίνε ξύλα
στην πόλη; Όχι πολλοί.
Απλά κινούμαι στον χώρο. Ξεφλουδίζοντας
κάστανα. Από τον έναν σταθμό στον άλλο. Μερικές φορές
λέω περισσότερα απ' όσα μπορώ μέσα σε μία μέρα.
Το ξύλο εκπέμπει αρκετή θερμότητα. Μερικές φορές
ακούω τις καπνοδόχους να τρίζουν μέχρι να πέσω
για ύπνο. Μερικές φορές οι άνθρωποι είναι έξω στη βροχή.
Όση ώρα χρειαστεί για να μη βάλουν τα κλάματα.