η ασφυξία το συναίσθημα που δεν μπορούμε όλοι να μοιραστούμε γιατί είμαστε πολλοί όπως φρενάρει τινάζονται ξένα κορμιά στο δικό σου και ένα σώμα που ταλαντώνεται στην επόμενη στάση θα κατέβει να ξεχυθεί μέσα απ' τις σχάρες των υπονόμων εκεί που ξεβράζονται νυχθημερόν αίματα περιόδων ο κύκλος της ζωής και της πανσελήνου τυλιγμένος σε βαμβάκι περιβεβλημένο με πλαστικό διπλωμένο τινος το πόδι πάνω σε ποιου το χέρι ιδρωμένες παλάμες, αγχώνεστε μήπως; απ' τη γραφή μου; σας ενοχλεί άραγε η έλλειψη στίξης τι πιστεύετε ότι κάνω τι κάνω ποια είμαι μέσα σ' ένα λεωφορείο του ενενήντα που έχει καθυστερήσει δέκα λεπτά παράταση για τη χτυπημένη φτέρνα μέσα στο δερμάτινο μποτάκι Αχιλλέα ποιος να ξερε πόσο άσχημα θα πήγαιναν τα πράματα και για σένα και για μένα και για τη μάνα σου που όπως έκλαιγε πάνω από τα νερά του ποταμού είδε τα αίματα να ξεχύνονται και κατάλαβε πως δεν έπιασε και πάλι παιδί
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου