bipolaroid

Το ημερολόγιο γράφει εδώ και μήνες πως έγινα επιτέλους ο άνθρωπος που θα πρεπε να 'μουν για να γνωριστούμε με απόλυτη επιτυχία. Αισθάνομαι τρομερά φτασμένη και ανεβοκατεβάζω ρυθμικά το φερμουάρ μου. Σε αδιάφορες στάσεις περνάω τις αστικές μου συγκοινωνίες. Κι είμαι πλέον ενήλικη.

το πρώτο γράμμα του αλφαβήτου αδιαμφισβήτητα είναι το Άλφα

Αλέφ

έχω διαβάσει πολύ περισσότερα απ' όσα χρειάζεται για να καταλάβω πως αυτή η ιστορία δε θα 'χει καλό τέλος

αλήθεια- ποτέ δε ρώτησες γιατί όλοι οι ήρωες των μύθων μου μοιάζουν

στην αρχή πίστευα πως ποτέ δε σ' απασχόλησε
εν τέλει, πάντα ήξερες

τους τοποθετώ έναν έναν απέναντι μου κι όλοι τους ένας καθρέφτης, διπλής όψεως απ' αυτούς των δοκιμαστηρίων που σε δείχνουν οκτώ κιλά πιο αδύνατη μα σου τονίζουν την κυτταρίτιδα- Εδώ που τα λέμε ίσως αν δεν είχα να πίστευα πως ήμουν καλύτερή και πως δε φταίω που δε μου ζήτησες να φύγουμε τώρα που μπορούμε και οι δύο να αφήσουμε αυτή την πόλη. Αλλά καταλήγω στ' ότι όλα αυτά περί διατροφής και άσκησης είναι ένας μύθος. Αν έχεις το γονίδιο δεν υπάρχει λόγος να προσπαθείς για τη μη αναστρέψιμη τάση των ποδιών σου να διαστέλλονται σαν γιγαντιαία πορτοκάλια/ όπως οι καινούριες φύτρες μου είναι όλες άσπρες και κοντές- δε θα προσπαθήσω να τις παραλληλίσω με κάτι γιατί δέχομαι συχνά την παρατήρηση ότι δεν είναι αρκετά σαφή αυτά που λέω. Και για να είμαι απόλυτα σαφής θα προσπαθήσω να αποδώσω τις σκέψεις των τελευταίων ημερών με μία μόνο περίοδο, απ' αυτές που φοράς μόνο ταμπόν με ελαφρύ σερβιετάκι γιατί δουλεύεις όλη μέρα και πας στην τουαλέτα μόνο ανά τρίωρο (κι αυτό, αν):

νομίζω πως με πέθανες πριν την ώρα μου.