τα κατά άλφα-έψιλον πάθη

*από τον άνθρωπο στον άνθρωπο, στον άλλον άνθρωπο

κανείς δεν ξεφεύγει

-Γ.Σ.

(α)

Η τετραγωνική ρίζα της πλάτης σου
Λαγούμι που φωλιάζουν εξόριστες πάπιες
Το κάτω χείλος σου
Του γκρεμού

 
(β)

 
καλή-ανάποδη
                            καλή-ανάποδη
το κορμί σου σαν νυφικό όλη μέρα
έραβα σε άλφα
ξήλωνα σε λάμδα
σταυροβελονάκι τα πάθη μου καλλιεργώ μεσοπέλαγα

 
(γ)

 
στο κέντρο του στέρνου σου
φύτρωσαν σύκα
από το φύλλο στο φύλο στον άλλο φίλο*
καλύπτει τα επίμαχα
μας στάζουν τα μέλια
λιγώθηκα

 
(δ)

 
τα βιβλία φυσικής μου έμαθαν πως αν ρίξω μια φακή
στον αφαλό σου
και φροντίζω να υπάρχει υγρασία
μια μέρα θα γίνει δέντρο και θα σε διαπεράσει-
ας είναι

 
(ε)

ένα έντομο στάθηκε στο λαιμό μου, κι όπως μ' αγκάλιασε φοβήθηκα μήπως μέσα μου σπάσει η σιωπή των αμνών/ τραυματισμένος τένοντας που δεν μπορεί να σιάξει, όπως το σώμα σου παρεμβάλλεται στο δικό μου, εντός εκτός κι επί τ' αυτά, μου φανερώθηκε επιτέλους πως η αχίλλειος δεν ήταν πτέρνα