μπαλαντέζα

οι αφηγήσεις μου δε χρωματίζονται γιατί δεν πλάστηκαν για να γίνουν αναγνώσεις

παρ' όλα αυτά προτίθεμαι για την ειρωνεία του πράματος να τα περάσω όλα ένα μπλε βερνίκι

μανό ή όζα; :ιδιωματικές διαφοροποιήσεις: μονόλογος διάλογος διάλεκτος ιδιόλεκτος όταν σου λέω άλλο κι εσύ άλλο καταλαβαίνεις και καταλήγω να ουρλιάζω να στριγγλίζω να στερεύει η φωνή μου και στο πηγάδι του φάρυγγα ρίχνω κουβά μα δε βγάζει νερό, μόνο χολή, το διάφραγμα μου εμποδίζει την γαστροσκόπηση όπως πάλλεται ρυθμικά σε μια απαγγελία μηχανική με ή χωρίς ερμηνευτικές προεκτάσεις

η βαλίτσα είναι ένα αντικείμενο μα εγώ όχι

ελπίζω να κατανοείς πως άλλο σύντροφος, άλλο συνταξιδιώτης, άλλο συμβίος, άλλο εγώ κι εσύ

στάθηκα λίγο πριν χτυπήσει το πιστόλι στη γραμμή της αφετηρίας, ζήτησα 200χιλιάδες δραχμές αλλά μου παν αλλάξαμε νόμισμα και πρέπει να τρέξω για να προλάβω την ισοτιμία του μέσα μου με το έξω σου- ας τρέξω, μια ζωή κυνηγάω τους δείκτες και όλα όσα άπιαστα σταθήκανε για μένα όπως εκείνον εσένα αυτόν παρακεί και μια φορά μάλιστα σκέφτηκα [η Αλίκη κυνήγησε το κουνέλι, τον χρόνο, την ακατανίκητη επιθυμία της να χώνεται εκεί που δεν την σπέρνουν- μα όλα αυτά τα έγραψε ένας άντρας πολύ επίφοβος για την ακεραιότητά της που άκουγε τις ιστορίες της φτιαγμένος και μετά κωπηλατούσε για ώρες στη λίμνη παρατηρώντας τις κουφάλες των δέντρων] και στάθηκα λίγο

απαντώ πως δεν ξέρω τι κάνω, ωστόσο προσπαθώ σε γενικές γραμμές

εκείνος παραμιλά ενώ παλεύει να φανταστεί τις τυπικές απαντήσεις μου να συνθέτουν ένα κείμενο διεγερτικό, το σφίγγει λίγο παραπάνω απ' όσο έπρεπε και έρχεται πιο γρήγορα το τέλος ενώ εγώ προσποιούμαι πως δεν κατανοώ, περιμένω να περάσει η ώρα να με πάρει ο ύπνος, να ξυπνήσω πάλι, να μη μιλήσουμε, μετά να μετανιώσεις που δε με σκέφτεσαι όταν ξυπνάς αμέσως, να προσπαθήσεις να πείσεις τον εαυτό σου πως είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος -μα μάταια- γιατί ποτέ δε θα είμαι ο κατάλληλος άνθρωπος, πάντα είμαι πιο πολύ ή πιο λίγο και τα χέρια μου προεξέχουν ή κολυμπάνε στο υγρό του αμνιακού σάκου, κάνω να βγω 10μέρες παραπάνω και ίσως γι' αυτό να μη μπορούν να μου πούνε τα άστρα τι να κάνω, ποια είμαι, πού πάω, ίσως γι' αυτό να μου βγαίνει πως μια μέρα θα καταλήξω με έναν ιχθύ - μα εγώ ψάρι ποτέ μου δε γνώρισα - κι ίσως αυτό φταίει που βρίσκομαι εδώ και ρωτάω εμμονικά αν μπορούν να μου πουν πότε θα πεθάνει ο φροϋδικός μηχανισμός που η κοινωνία τόσο μεθοδευμένα εγκατέστησε μέσα μου