περίπου μερικές ώρες μετά απ’ όταν βρεθήκαμε για τελευταία φορά - με βεβαιότητα αυτή ήταν η τελευταία φορά εκτός αν ξαφνικά αποφασίσουμε να γίνουμε κάποιοι εντελώς άλλοι και να περάσουμε θαλάσσια και εδάφινα σύνορα, να υπερβούμε μέλλον παρόν και παρελθόν προκειμένου να κάνουμε κάτι ασυγκράτητα ηλίθιο όπως για παράδειγμα να αγνοήσουμε την ανθρωπιστική κρίση την πλανητική καταστροφή τα οδοχώματα
τελειώνει λοιπόν μερικές ώρες μετά το BoJack Horseman πάνω σε μια ταράτσα και χαίρομαι πολύ που δεν έχουμε ανέβει ποτέ μαζί σε μία, ή έστω μια σκάλα- μα νομίζω πως κάθε μικρή ή και μεγάλη φορά που βρισκόμαστε είναι εξίσου άγονη- στείρα- η επαφή μας δεν γεννά τίποτα πέρα από σπίθες, στέρφα γη και εγώ η βασίλισσα που ψαρεύει για να θρέψει έναν στόλο υπηκόων που αγνοούν επιδεικτικά την ύπαρξή της- σαν στην τράπουλα
ακούμπησες τα πλευρά σου πάνω στα δικά μου-
ήθελες να βεβαιωθείς πως δεν εφαρμόζουμε τέλεια
τελευταία φορά
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου