απεργία διαρκείας

Κλαίγοντας στα αστικά, ο χρόνος περνά πολύ πιο αργά. και έφτασα σ' αυτό το όχι και τόσο λογικό συμπέρασμα επειδή θυμάμαι νόμιζα είχαμε γυρίσει όλη τη γη τρεις φορές εκείνο το πρωί. Τα δευτερόλεπτα πριν κατέβω και σ αφήσω να συνεχίσεις πέρασαν σαν καλοκαίρι ολόκληρο, με λίγο Μάη και Σεπτέμβρη μαζί αναμεμειγμένους στην άμμο του. Και θυμήθηκα πως δεν είχα προλάβει να σου πω πως στο Νοσοκομείο έμαθα πως όταν έμπαινα απ’ τη μια πόρτα κάποιος αρρώσταινε- μα όταν έβγαινα απ’ την άλλη, το χε ξεπεράσει. Κατέβαινα διαρκώς σε λάθος στάση και όταν περνούσε το επόμενο είχα πια μετακομίσει και τελειώσει τη σχολή. Τι στα λέω βέβαια τώρα αυτά. Δεν ξέρω πού αλλού να τα πω ίσως/ ίσως βέβαια απλά να ελπίζω πως θα ρθεις από κάπου σαν από μηχανής θεός να μου πεις πως αυτή τη φορά δεν τα ζύγισα όλα τόσο τραγικά λάθος και πως σε καμία περίπτωση δεν κάνω για πωλήτρια κι ούτε θα μπορούσα να εργάζομαι για στοιχηματική. Το βάζω στο βιογραφικό, βγάζω τη δόνηση απ’ το κινητό. το ταξίδι στο αστικό διήρκεσε μια αιωνιότητα και μια μέρα, σχεδόν ακριβώς.

έξις, δευτέρα, φύσης
στο εξής δεύτερη φύση
δευτέρα φυσική την έκτη
φύσα δυο φορές τον μάη στις έξι
φοράω έξι φορές το δεύτερο ζευγάρι παπούτσια
δευτέρες δεν φοράς τίποτα πριν τις έξι κάτω απ’ τη λευκή ποδιά κανείς δεν ξέρει
αν έξι φορές στη δεύτερη στάση
έξη δευτέρα φύσις
φύση, δευτέρα, έξι