επιθυμώ την τάξη. τάξη με παιδιά. τάξη στα πράματα πάνω στην επιφάνεια εργασίας, όχι τη νέα τάξη πραγμάτων, ταξικές διαφορές ανεπιθύμητες, εισβάλει η τακτική σου στη δική μου, ατάκτως ειρημένα υπό την επίρροια αλκοόλ, μα εδώ που τα λέμε και η ψυχή γεμάτη ράφια είναι, εδώ το απορρυπαντικό, πιο κει το μαλακτικό, ξηρά τροφή, σημειωματάρια και ποστ-ιτ πιο κάτω, κιτ ραπτικών, αντισηπτικά, δυο πακέτα μακαρόνια, ένα μπουκάλι κόκκινη σάλτσα απ’ το χωριό. μάνα πού έχεις βάλει το μαύρο μου κροπ-τοπ; εδώ μπορούμε να παρατηρήσουμε την δομή των σκέψεών σου: ένα και δύο κάνει τρία, ένα επί δύο κάνει δύο, ένα δια δύο κάνει μισό, μισό λεπτό δώσε μου γιατί δεν βλέπω και πολύ καλά απ’ το δεξί μάτι, κάτι μπήκε ανάμεσα στον βολβό και το οπτικό νεύρο και εμφανίζονται παντού μπροστά μου λέξεις δικές μου δικές σου δικές τους δικές σας δικές μας, όλα δικά των, δικά μου δεν έχω πολλά, ξέμεινα, διπλώνω καλά την πετσέτα θαλάσσης να μην πιάνει πολύ χώρο, πότε φεύγω;
όποτε αιστανθείς έτοιμη, γράφουμε
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου