Βινιέτες - Prateebha Tuladhar (μετάφραση)

1.
Επειδή απλά
η καρδιά ζητά μονιμότητα
ο έρωτας αρνείται να μείνει.
Αυτή πρόκειται να είναι
μια μακρά αναμονή.

2.

Καταρρέω πάλι απόψε,
γιατί ο ήχος
των γρύλων
είναι πολύ κοντά στους λόφους
που πιάσαν φωτιά όπως μιλάμε.

3.

Βρέχει
και βρέχει και βρέχει
στα όνειρά μου,
γιατί εκεί είναι το μόνο μέρος
που ζεις τώρα.

4.

Σε χρήζω,
αυτόν που δεν έχει όνομα,
γιατί
μόνο η καρδιά αναγνωρίζει
αυτό που δε μπορεί να ονομαστεί.

5.

Να υποκρίνομαι
πως αυτά τα δάκτυλα
ποτέ δεν λαχτάρησαν ν' αγγίξουν
αυτά τα σημάδια
τα χαραγμένα πάνω σου.

6.

Αιμορραγώ σήμερα
όσο η ιστορία μου συγκλίνει
σε στιγμές
ραμμένες μαζί
από τραύματα.

Αυτό είναι που κάνω καλύτερα-

αναδύομαι απ' τις στάχτες μου.

7.

Αυτό είναι που κάνουμε-

περιμένουμε

τα σύμπαντά μας

να διασταυρωθούν

ο δρόμος του ενός με της άλλης.

Είμαστε

χρόνια φωτός χωριστά.

8.

Εσύ είσαι η γη.

Εγώ, ένα χάρτινο φανάρι

που πρέπει να συνεχίσει να καίγεται

προκειμένου να πετάει                              ψηλά

και μακριά

ώστε ποτέ να μην αγγιχτούμε ξανά.

(These Fine Lines : Poems of Restraint and Abandon)