Ενάντια στη Νοσταλγία - Ada Limón (μετάφραση)

Αν ήξερα πως θα 'ρθεις, τότε,
όταν πρωτοσκέφτηκα ότι η αγάπη θα ήταν αυτή
που θα με σώσει στο τέλος - αν ήξερα, θα
με είχα βιδώσει στο πίσω κάθισμα της μηχανής του
ενώ διασχίζαμε την ανάστερη γέφυρα
πάνω από την Ανατολική Ακτή όπου καλλιέργησα
τον πρώτο μου κήπο πίσω από τη συρμάτινη περίφραξη,
μέσα στα τσιμεντένια κρεβάτια που χωρίζονταν από κόκκινα
νυχτερινά τριαντάφυλλα; Αν ήξερα ότι είσαι εσύ,
που ακόμα και τότε απολάμβανα να βλέπω, στην άλλη άκρη του δωματίου,
πάντα ακούγοντας με αυστηρότητα, μοιάζοντας να αμφισβητείς τον εαυτό σου,
με τον τρόπο που πάντα το στόμα σου ήταν το στόμα σου,
θα είχα ανέβει σε εκείνη τη μηχανή ξανά
και ξανά μέχρι ν' αρρωστήσω από τις αναθυμιάσεις
στο καυτό κολλώδες κάθισμα αρχές φθινοπώρου;
Αν ήξερα, θα έκανα και πάλι το ένα λάθος
μετά το άλλο μέχρι να μείνει μόνο ο κορμός μου,
γυμνωμένος και εγώ η ίδια σχεδόν δίχως φύλλα;
Αν ήξερα, η αλήθεια είναι, θα γονάτιζα,
και θα ΄λεγα, Νωρίτερα, έλα σ' εμένα νωρίτερα.

https://astra-mag.com/articles/against-nostalgia/