το λένε σμήγμα
υπήρχε ένα παιδί με έξι δάκτυλα κι επίσης
ένα βουνό γόπες και μερικά πονηρά περιοδικά
που η μάνα μου βρήκε και κατέστρεψε
ενώ έκλαιγα
υπήρχε ένα ζευγάρι γυαλιά για να παίζω στο μπαλκόνι
το πλαστικό τους διάφανο μα άκαμπτο
μου ζουλούσε το κρέας γύρω από τα βλέφαρα
υπήρχαν μερικά χάπια για την κατάθλιψη
που μπορούσα να έχω κλέψει από τον πάγκο της κουζίνας
αλλά που προτιμούσα να περιεργάζομαι λες και ήταν
ληγμένα ζαχαρωτά μέσα σε βάζο ψιλικατζίδικου
υπήρχε βρωμιά κάτω απ' τα νύχια των δακτύλων μου και υπήρχε
βρωμιά κάτω από απ' το δέρμα της πόσθης
που μια μέρα ο πατέρας μου μου έμαθε να καθαρίζω
και που την ιατρική του ονομασία έμαθα πολύ αργότερα
όταν έψαχνα στο ίντερνετ πώς να πλένω τη βάλανο
του γιού μου προσεκτικά είδα πως κάποιοι τους
σβώλους τους λένε σμήγμα
υπήρχε ένα μπουκάλι λευκό κρασί μέσα στο λευκό ψυγείο
της γιαγιάς και υπήρχε ένας ακάλυπτος με ένα δέντρο και ένα
κίτρινο αρκουδάκι και επίσης το κουτάλι της σούπας
που έκαιγε τον ουρανίσκο
υπήρχαν δρόμοι στις πέντε το ξημέρωμα
υπήρχε μια κοπέλα που μου έπιανε το χέρι κάτω απ'
το παντελόνι της φόρμας υπήρχε ένα κουτάκι για το χόρτο
μερικές μάλλινες μπλούζες μερικά οικονομικά εγχειρίδια
υπήρχε ένα βιβλιαράκι όπου σημείωνα
όλες τις φορές που η μάνα μου ζοριζόταν
όλες τις φορές που ο πατέρας μου σιωπούσε
όλες τις φορές που είπα εγώ δε θα 'μαι έτσι
κατανοώ καλύτερα αυτό που είναι κοντά
από αυτό που είναι μακρυά
έτσι είμαι
δείχνω συμπόνοια ανάλογα με την εγγύτητα
της βασανισμένης καρδιάς και της δικής μου γαλήνιας καρδιάς
(που μερικές φορές υποφέρει)
έτσι είμαι (πρέπει να προσδιορίσω)
(τι ακριβώς υπέφερα)
(γιατί δεν μπορούσα)
η αλήθεια είναι πως κατανοώ καλύτερα τη φίλη μου
από το παρίσι αν καταρρεύσει ενώ μου διηγείται ότι την έχουν βιάσει
από όσο κατανοώ δεκάδες χιλιάδες γυναίκες
από άλλη ήπειρο αν η ζωή τους ανατραπεί
με μια καθημερινή βία (που δεν κατανοώ)
(αλλά που συναισθάνομαι καθώς τη διαβάζω υπέροχα
αφηγημένη στα διεθνή περιοδικά
που συγκεντρώνω σε μια εφαρμογή στο iphone μου
για τους άνδρες που είναι απασχολημένοι με τη διάδοση
και τις μεταστάσεις του καπιταλισμού)
είπα πως κατανοώ γιατί η φίλη μου από το παρίσι
είναι λευκή και κατανοώ γιατί η φίλη μου από το παρίσι
(ένας άλλος άνδρας δεν βάφτισε αυτή την πόλη
"πρωτεύουσα του πόνου";) είναι συμβολική πρωτεύουσα
και το γεγονός ότι τη βίασαν
είναι με αυτόν τον τρόπο σαν να βίασαν
εμένα τον ίδιο
(εντάξει
αυτό δεν είναι ακριβώς έτσι
αλλά με αυτόν τον τρόπο αντηχεί η φρικτή της ιστορία
στην ψυχή μου)
αυτό που θέλω να πω είναι πως δεν μπορώ να με συγχωρήσω
για την ανθρώπινη απόσταση μεταξύ μιας καρδιάς
που πονά και μιας που ηρεμεί
εγώ μόνο θέλω να είμαι ένας καλός άνδρας
(ακόμη και αν σε τελική ανάλυση είμαι άνδρας)
κι άλλη συζήτηση για τον φεμινισμό σε εκείνο το μπιστρό της βαστίλλης
του είπα πως θα πήγαινα να συναντήσω τη φίλη μου απ' το παρίσι
και δεν φάνηκε να τον ενοχλεί - και γιατί να το κάνει;
κι οι δυο γνωρίζουμε πως οι καρδιές μας
είναι μεγάλες και πως σε εκείνες μερικές φορές αντηχούν τα
γέλια των άλλων αυτό ποτέ δε μας έχει απασχολήσει
στη θεωρία αλλά πρακτικά πάντοτε έχει διαφορά
μια μεγάλη καρδιά δεν πιάνει περισσότερο χώρο από μία γροθιά
και τώρα οι δικές σου είναι κλειστές
και στρατηγικά κρυμμένες κάτω από το τραπέζι
αυτού του εστιατορίου στη βαστίλλη στο οποίο δειπνούμε
χωρίς να πεινάμε και πίνουμε χωρίς να διψάμε αλλά με λαχτάρα
να μάθουμε τι συνέβη μέσα στα κεφάλια μας
ποιος είπε το παρακάτω ποιος ονομάτισε εκείνο
τι νιώθω και τι με ολοκληρώνει
γροθιές κλειστές στόμα κλειστό
ίσως απλά να σκέφτεται πως σε αυτό το πλαίσιο
το γέλιο στην ξένη καρδιά δε σημαίνει τίποτα
πως το γέλιο στην ξένη καρδιά είναι απλά μια διαδικασία
ή πως το γέλιο στην ξένη καρδιά μας κάνει πιο δυνατές
βάζει το χέρι της επιτέλους πάνω στο ξύλινο τραπέζι
του εστιατορίου στη βαστίλλη και κοντά στο δικό μου
με σεβασμό και μια συστολή που μου φαίνεται υπέροχη
ξέρω πως δεν έχουμε κάνει τίποτα το επαναστατικό
ίσως απλά σταματάμε να αγαπιόμαστε
η σελήνη έχει φιλήσει τον ερνέστο
είπε πως δεν νιώθει πια τίποτα για εκείνον
πως σε κάθε περίπτωση λυπάται για όσα είπε
είπε πως το στόμα του μοιάζει με ένα ποτάμι
όχι από αυτά που διασχίζεις κολυμπώντας
αλλά απ' αυτά που αγγίζεις με τα δάκτυλα των ποδιών
για να ελέγξεις τη θερμοκρασία του νερού
σε εκείνη αρέσει να ξέρει την ακριβή θέση των πραγμάτων
να πειραματίζεται με τα χέρια
θέλει να τα αγγίζει όλα επειδή μέσα απ' το άγγιγμα
μπορεί να καταλάβει
από τι είναι φτιαγμένος ο κόσμος
είπε πως τα χείλη του ερνέστο ήταν φτιαγμένα
από μια απαλή αύρα είπε πως τα μάτια του την καθρέφτιζαν
υπομονετικά εκείνη τη νύχτα στη μαδρίτη
είπε πως το νερό ήταν χλιαρό
πως στον βυθό του κολυμπούσαν κοκκινόψαρα
πως στις όχθες του οι πέτρες αστράφταν
σαν αυτά τα νομίσματα που οι άνθρωποι ρίχνουν
όταν θέλουν να κάνουν μια εγωιστική ευχή
δεν ξέρω τι επιθυμεί η σελήνη
ποτέ δεν μου είπε μόνο ψιθύριζε ενδεχόμενα
άπειρα στα οποία μερικές φορές
δίναμε τα χέρια και κάποιες άλλες
με αυτό το ίδιο χέρι
αγγίζαμε το φύλο των άλλων
αλλά μόνο αφότου εκείνη έχει ελέγξει
τη μεταβλητή θερμοκρασία του ωκεανού
για να διασφαλίσει πως κανείς δεν θα τρέμει απ' το κρύο
περήφανη φροντίζει για όλους
https://vein.es/poesia-masculina-luna-miguel/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου