Tawanda Mulalu - Καλό Μεγάλο Ποίημα (μετάφραση)

ήταν κάτι που πάντα ήθελα. Γιατί κάτι ποτέ δεν δούλευε για μένα. Γιατί κάτι ποτέ δεν δουλεύει για μένα. Δουλεύω τώρα, Σαμπρίνα, στη γραφή
με τον τρόπο που κι εσύ ίσως δουλέυεις, αλλά όχι τόσο καλά, όχι τόσο συχνά, όχι με την πηγιαία
σκληρότητα των λέξεών σου. ήταν κάτι που πάντα ήθελα. Εξαιτίας της έλξης μου από τα φυτά,
θα ήθελα να ταφώ σε χώμα, να ταφώ απαλά, να ταφώ βαθιά (θέλω να πάρω πάλι έναν υπνάκο, πάντα
θέλω να ξαναπάρω έναν υπνάκο), με την ελάχιστη δυνατή επίγνωση των πραγμάτων όπως ότι ο ήλιος είναι κάτι στο οποίο ενδεχομένως θα στραφώ, αργά. είμαι λίγο βαμπιρικός. γουστάρω τα στόματα. γουστάρω τους λαιμούς.
γουστάρω να τραγουδάω διάφορα. με πλημμυρίζουν όλων των ειδών τα στριφογυριστά χάλκινα. Μακριά, κούφια, κρύα. Σάλια ίπτανται ζεστά και στέρεα. Με πονάνε. Σε παρακαλώ άσε με να πονέσω με ζέση. Σε παρακαλώ πόνεσε με ζέση μαζί μου. ήταν κάτι που πάντα θα θέλω. Σε παρακαλώ άσε με να το
επιθυμώ με ζέση. Κάθε μέρα έχει την αίσθηση ναυαγίου. Είμαι δεμένη με τη γη με έναν τόσο απελπισμένο τρόπο
με ευγενή περιττή ενέργεια, ένα αβαθές πηγάδι. Το μυαλό μου είναι ένα αβαθές πηγάδι. Βουητά από ξένα στόματα. Και επιπλέον στριφογυριστά χάλκινα. Όλα τα στριφογυριστά χάλκινα. Με ένα κορίτσι: ένα φλάουτο. Μου λείπει
εκείνη. Ακούω τον αέρα τώρα και δεν κουβαλάει καμία ιστορία. Είμαι οικοδόμος μεγάλων πραγμάτων σαν τον άνεμο. ήταν κάτι που ήθελα. οικοδομώ μια νέα εκδοχή της ιστορίας που μας εμπλέκει με τον άνεμο. περπατούσα και σχεδόν παρασύρθηκα. Ο αέρας μπορεί να είναι πυκνός. Περπατώ τώρα μέσα στο αέριο. Τα πνευμόνια μου είναι πυκνά. Όλη η δεξιότητα είναι το στήθος που σηκώνεται, έπειτα πέφτει. Όλη η δεξιότητα είναι κάτι που θέλω, πάντα. Ακόμα και τα φυτά, δίχως στόμα, ανοίγουν κάτι σαν χείλη στη σκέψη τους. Στρέφονται τώρα στον ήλιο. Υπάρχει χιόνι. Στρέφονται ήσυχα στον ήλιο. Δουλεύω τώρα όχι με τον τρόπο που μπορεί να δουλεύεις εσύ. Γιατί κάτι
ποτέ δεν θα δουλέψει μέσα μου. Το τοποθετώ εδώ με ζέση, με ανάγκη. Κι έπειτα μουσική.