Luna Miguel επιλογή από τη συλλογή Un amor español (μετάφραση)

γραφή / απ' ό,τι ρουφούσε το στόμα μου - η κερασιά / ο αδένας / όλες οι ερωτικές λέξεις / που μου απαγόρευε τότε / αλλά που με κυκλώνουν- τώρα που πλέον είμαι μόνη / ο δρόμος προς μια θάλασσα στην οποία ποτέ / δεν κολυμπήσαμε γυμνοί / επειδή είναι η ακτή όπου με περιμένει ο σύζυγός μου / ανυπόμονα πια- / αγαπημένε μου / η θάλασσα το ξέρει- δοσμένο στη φαντασία μας / εσύ κι εγώ ευτυχισμένοι όπως το στόμα όταν τραγουδά / καθένας μας πιο καθαρός στο μέσα του / ο χυμός ενός μικρού φρούτου / πεπόνι που καταβροχθίζουμε χωρίς τρόπους / αλλά με απληστία / το σώμα σου και το δικό μου μπροστά στη φανταστική θάλασσα / γιατί μετά το σεξ εγώ φαντάζομαι / κι άλλο σεξ / και μετά ένα φανταστικό φιλί / κι άλλο φιλί / και μετά τον «παντοδύναμο κύκλο των ξυρισμένων σου μαλλιών» φαντάζομαι / κι άλλο ποίημα / -ακόμα κι αν δεν ξέρω αρκετές λέξεις / και στ' αλήθεια η γραφή μου περιορίζεται σε αυτές τις ελάχιστες χειρονομίες- / αγαπημένε μου / δεν σου μιλώ έτσι αναζητώντας ιδιοκτησία / δεν είναι η δική μου στάση αλλά μια τελετουργία / περισσότερο ένα γράμμα που ζητά την προσοχή σου / στρεβλό είδωλο όσων μπορώ να σου δώσω / που είναι ένα μάτσο χειρονομίες που ήδη έχω αναφέρει / ή μία διαλεκτική / για να πω δικό μου αντί να πω μακριά / ίσως το δικό μου είναι ένας εναλλακτικός τρόπος να σου προσφέρω τον ανθό / του στόματός μου / στερούμαι τις μυθολογίες σου / εγώ που δεν μιλάω τις γλώσσες των ειδώλων σου αλλά που μασάω / -σκοτεινή ανάσα κερασιού- / είναι περίεργο / να βλέπω το πρόσωπό σου / και πια το ρήμα επιθυμώ ξέρω πως θέλω να το κλίνω / η ομοιοκαταληξία του με βρίσκει όπως ένα καλοκαιρινό φρούτο

*

ΕΝΑΣ ΣΤΙΧΟΣ ΜΙΑ ΠΡΙΓΚΙΠΙΣΣΑ ΚΑΙ ΤΟ ΣΥΝΑΙΣΘΗΜΑ / είναι τα ιδανικά υλικά για να διηγηθείς την πρώτη αγάπη / σύμφωνα με τον Τουργκένιεφ / ένας στίχος ένα χτύπημα καταστρέψτε με / αυτό που λένε σκληρότητα / εγώ το λέω εναλλακτικό είδος τρυφερότητας / γεμίστε με / γιατί αν μπορούσα να συνδεθώ / θα συνδεόμουν / πρίγκιπας της τελευταίας αγάπης / εκτενές κεφάλαιο συνενοχής

*

ένας άντρας μια χώρα και το πάθος / είναι όλα τα απαραίτητα υλικά / για το μυθιστορηματικό εγχείρημα / σύμφωνα με τον Delibes / ένας άντρας / ένας έρωτας / και το περιβάλλον / θα χρειαζόμουν την Chacel πολύ αργότερα / ένας χαρακτήρας / μια σύγκρουση / και η γη / σύμφωνα με τον Umbral / επειδή όλοι αυτοί μονοπωλούσαν το εγώ / «ζωντανή λογοτεχνία» / απτή ανάμνηση όσων κατοχυρώνει η μνήμη / σε ποιον ανήκουν οι αναμνήσεις; / σε ποιον ανήκει η αναδυόμενη μνήμη; / μπορώ να σε κατέχω / τη ζωντανή ανάμνηση των χειλιών σου; / θα το περιγράψω έτσι / ούσα ανάλαφρη αλλά λογική / μια γυναίκα μια βιβλιοθήκη η επιθυμία

*
εγκατέλειψα έναν άντρα / για να αφήσω μετά μέσα στο πλυντήριο / τις μπιτζάμες ενός άλλου / δεν σκόπευα να αντικαταστήσω / αυτό που λαχταρούσα ήταν το μυστήριο / ή ίσως η ειλικρίνεια / παράτησα την ιστορία μου / για να γεμίσω το σπίτι μου με γυμνές γυναίκες / τα βυζιά τους στον αέρα / αν και λογικές / εγκατέλειψα / εν μέρει εξαιτίας τους / εν μέρει εξαιτίας σου / μερικές φορές φυλάω στα άπλυτα / τις αρωματισμένες κάλτσες σου / ξανά και ξανά / το ένα πλύσιμο μετά το άλλο / προσποιούμαι έτσι παρουσία / φροντίζω το περιβάλλον μας / κορεσμένη στον χώρο / μια λαχτάρα για αρσενικό

*

ΞΕΡΕΙΣ ΠΩΣ ΕΚΛΑΨΑ ΟΤΑΝ ΔΙΑΒΑΣΑ ΠΩΣ H CONDE ΚΑΙ Ο ALEIXANDRE ΗΤΑΝ ΓΕΙΤΟΝΕΣ ΣΤΗΝ ΟΔΟ VELINTONIA; / προφανώς και το ξέρεις / λίγες ώρες προτού μάθω το ανέκδοτο / είχα υπογραμμίσει έναν ερωτικό της στίχο / ενώ εσύ διάβαζες τις προστυχιές του Αριστοφάνη κάνοντας ηλιοθεραπεία / στην πλατεία La Central / στο περιθώριο της συλλογής σημείωσα / «μου θυμίζει το θρόισμα του Alexaindre» / ήταν ένα λεσβιακό τσιμπηματάκι / επιδραστικό σαν σκορπιός / ήταν έντονη η ευφορία της γλυκίνης της / ή το γούστο / στο ιστορικό της προδοσίας μου / γιατί θαύμαζα μόνο τη γραφή των ανδρών 

*
εγωιστικός μονόλογος / δοκιμασμένο αφήγημα / ανθισμένη επιστολή / ο ερωτικός αφορισμός / - θα άκουγα ακόμα και τους ρόζους του τριαντάφυλλου- / κι όλα αυτά / για έναν άντρα; / είναι προφανές πως δεν γράφεις για εκείνον / αλλά για αυτό που... / ένα γαρίφαλο / είναι προφανές πως έχεις λυγίσει / μέσα στις στους χιλιάδες τάφους... / ένα γαρίφαλο / είναι προφανές πως όταν κάτι πονάει / είναι επειδή... / άλλο γαρίφαλο / ή μήπως κάθε ποιήτρια / αγαπάει κρυφά / έναν άντρα συγγραφέα

Προσευχή στην Περσεφόνη, Edna St. Vincent Millay

Να είσαι για αυτή, Περσεφόνη,
Όλα όσα εγώ δεν μπορώ γι' αυτή

Στα γόνατά σου ικέτιδα δέξου την,
Αυτή που ήταν τόσο περήφανη και αδάμαστη,
Αλαζονική, ελεύθερη κι επιπόλαιη,

Εκείνη που εμένα δεν είχε καμία ανάγκη,
Είναι μονάχα ένα μικρό δίχως αδέρφια παιδί,
Χαμένο στην Κόλαση, —Περσεφόνη,
Στα γόνατά σου ικέτιδα δέξου την:
Πες της, «Αγαμένη μου, Αγαπημένη μου
Η κατάσταση εδώ δεν είναι τόσο φρικτή».

Λογική - Alice Notley (μετάφραση)

Ήταν ένα ποίημα

που οι άντρες δέχτηκαν επειδή έλεγε ωοθήκη

δεν δέχτηκαν τα
πολιτικά μου ποιήματα
δέχτηκαν το ένα που έλεγε ωοθήκη

Είσαι σίγουρη ότι φταίει πως έλεγε ωοθήκη;

Ναι, για εκείνους αυτό είναι λογικό

---------------------------

Καταστρέψτε μια ακόμα 
            πόλη

Για ποιον

άλλο λόγο

υπάρχει πόλεμος; Ώστε

να καταστραφείτε

όλοι σας. πεθαίνει σε

                        ανεμοστρόβιλο

ο καθένας από εσάς που το κάνει, πεθαίνει

                          πληρώνοντας

για τον πόνο που βιώνει

               Μόνο αυτό

και τίποτα δεν αναγνωρίζεται

Επειδή είμαι γυναίκα

Κόβοντας όσα δεσμά

σε δένουν σε εμένα. αυτό δεν είναι

            αναρχία

αυτό δεν είναι τίποτα που εσύ

                θα μπορούσες να ονομάσεις

Είσαι ακόμα εδώ

δίχως δεσμά;

επειδή ήταν λογικά;

---------------------------

Χόρεψε, μικρέ μαλάκα, χόρεψε

ω εκλέγεται, σαν ένας Καλβινιστής

Λέει, έχω τα κότσια

Άντρες, έχω τα κότσια

---------------------------

Έχοντας αφιερώσει ολόκληρες

περιοχές στην καταστροφή

        που εμπνέεις, το

λογικό θα είναι να συνεχίσεις

να το κάνεις. Έχοντας προχωρήσει με

τη λογική

            του δικού σου προ-

σωπικού κενού

θα ερμηνεύσεις τη διαρκή σου

        απουσία φωτός

ως μια δικαιολογία για να προχωρήσεις. έχοντας

προχωρήσει

με τον τρόπο που το έκανες. Κι έτσι κανείς προχωρά.

-----------------------------

Οδηγείς το αγόρι έξω από

            το φλεγόμενο κτίριο

με το κεφάλι του στραμμένο

                προς τα πάνω

καταστράφηκαν όλα

Τι άλλο υπάρχει εκεί να

                μάθεις αν

ένας έχει

διαλυθεί

καταστράφηκαν όλα

είναι μια φωτιά που ουρλιάζει

-----------------------------

Στις διευκρινίσεις

των εμπειριών της ζωής μας

έχουν αφήσει εκτός αυτή την ξέφρενη στιγμή

ο μακρύς καθρέφτης στον δεξή τοίχο του

διαδρόμου ξαφνικά έσπασε

δεν μπορώ πια να με δω.

-----------------------------

Επαναλαμβάνω πως δεν φοβάμαι

            και γιατί όχι

δεν γνωρίζω

ποιες οι αντιδράσεις μου

οφείλουν να είναι.

-----------------------------

    «Παρακαλώ πες μου κάτι

που να μου είναι οικείο».

υπάρχει κι άλλη εκδοχή του τώρα;

2 ποιήματα, Miriam Reyes (μετάφραση)

«συνεπαρμένη από την εξωτερική εμφάνιση»

που αποκτά στα μάτια του ο όγκος μου

το άλλο άτομο πλησιάζει

στην επιφάνεια του σώματός μου

εγώ κόκκινη αυλαία

από βελούδο για χάδι

εγώ κόκκινο κορδόνι

από δέρμα που με περιορίζει

αν με λύνει το χέρι του είναι για νιώσει το βάρος μου

το γαργαλητό πάνω στο ξύλο

το κουδούνισμα των μετάλλων σαν με κλείνει

και με ανοίγει και με κλείνει και με ανοίγει

*

«Η αγάπη σου κι ο χρόνος / Η αγάπη σου ή ο χρόνος»

σβήνουν ό,τι υπήρξε

με τροποποιείς πνευματικά / γενετικά

ικανή για περισσότερα / ικανή για σένα

που χρησιμοποιείς τη λέξη ηθική και το παράδειγμα

μαγικό

για να αλλάξεις την πραγματικότητά σου / εγώ η πραγματικότητά σου

η λέξη ύλη το επιστημονικό παράδειγμα

εισέρχομαι / σε κάνω πραγματικότητα

καθώς με τις κόρες σου προσθέτεις

βάθος στο κορμί μου

Όνειρα Άγχους - Emily Skaja (μετάφραση)

Κάποιος μου χάρισε τριάντα λιοντάρια πριν από έναν χρόνο
& μόλις θυμήθηκα πως βρίσκονται στον επάνω όροφο.
Βρίσκομαι σε ένα διαγώνισμα άλγεβρας, σε ένα φέρετρο, σε μια παράσταση,
και είμαι κυριολεκτικά ο Άμλετ & δεν έχω κάνει πρόβες.
Ο Έλιοτ έμαθε πως είπα ότι «Η Έρημη Χώρα»
είναι υπερεκτιμημένη. Υπάρχει ένας άντρας με μια λόγχη
στην γωνία του δωματίου μου & πρόκειται να πεθάνω
σχολιάζοντας την εύστοχη επιλογή οπλισμού του.
Ολόκληρος ο κόσμος στηρίζεται σε εμένα
για να σταματήσω έναν αστεροειδή από το να καταστρέψει τη Γη συθέμελα
αλλά ξέχασα το παράθυρό μου ανοιχτό γιατί
τα φάρμακα της ΔΕΠΥ είναι σε έλλειψη
στο διάστημα. Τα δόντια μου έχουν γίνει σταφύλια.
Είμαι στην καρέκλα του οδοντιάτρου, μου λέει
ποτέ δεν τον τράβηξε ιδιαίτερα η ποίηση,
& λέω πως είναι εντάξει, ούτε η οδοντιατρική δεν τράβηξε εμένα
ποτέ. Και φτύνω σταφίδες κατά μήκος της καρέκλας.
Οδηγώ σε μια γέφυρα όταν θυμάμαι πως είμαι ο Θεός
& ξέχασα να αποθηκεύσω το προσχέδιό μου για τον ποταμό Μισισίπι.
Το αμάξι μου κατρακυλά στην άβυσσο, ξεχνάω πώς
ανεβαίνουν τα παράθυρα, η άβυσσος τρυπώνει μέσα
& οι πόρτες δεν ανοίγουν & ω Θεέ μου εγώ είμαι αυτός ο Θεός
που προκάλεσε αυτόν τον ντροπιαστικά αντιποιητικό
θάνατο του Θεού & τώρα όλοι είναι έξω φρενών.

ποίημα για όταν κοιτάς τον νυχτερινό ουρανό και σκέφτεσαι διάφορα - Berta García Faet (μετάφραση)

εγώ που πιστεύω πως η υπερμετρωπία είναι ένας αξιοπρεπής τρόπος ύπαρξης και που έχω πρόθεση να γίνω ένα καλό άτομο και να ασχοληθώ πραγματικά με την ηθική και με τη μεταηθική κι εγώ που κλαίω τόσο με τον ντέιβιντ χιουμ και με τα κακοποιημένα κυνηγόσκυλα και με τους κακοποιημένους ηλικιωμένους και με τη γρίπη των πτηνών και τα απαράδεκτα κελιά τους σε μέγεθος κόλλας Α4 και τους ιξώδεις πυρετούς τους με υποηπειρωτικές διαστάσεις κι εγώ που πιστεύω στη βλάστηση των χερσότοπων κι εγώ που τα αγνοώ όλα και αναρωτιέμαι τι θα έκανα δίχως τον λένιν και με τον ουρανό τι να κάνω και με τα άγρια και χτενισμένα μαλλιά του και πώς να αγγίξω τα προϊστορικά του κόκαλα και τα έθιμά του και την αύρα της αδιαπέραστης ομορφιάς του και εγώ που πάντα νιώθω την παρουσία μιας αδελφοκτόνου αύρας με γεύση γάλακτος όταν θέλω να ρίξω μια λέξη ευγενική και αυθόρμητη μέσα στο ανοιχτό καπέλο του ζητιάνου ή του μουσικού κι εγώ που ξέρω αρκετά για την αγάπη και που αγωνίζομαι ενεργά παρότι φιλοδοξίες και μερικές φορές υπερβολικές φιλοδοξίες για χάρη της παγκόσμιας πανδημίας συγχώρεσης και ελπίδας που θα σαρώσει τον πλανήτη γη ολόκληρο όπως τον γνωρίζουμε μια για πάντα κι εγώ που βλέπω έντονα όνειρα χαρακτήρα έντονα ερωτικού και μερικές φορές διεστραμμένα και βίαια και που ποτέ δεν θα συγχωρήσω στο είδος μου το άουσβιτς τη ρόζα παρκς την εθνική συνθήκη το χρήμα το νεκρό παιδί κι εγώ που ξεχνάω πολύ και που προτείνω να ανάψουμε ένα κερί όλοι μαζί για να θυμηθούμε όλα όσα ξεχνάμε κι εγώ που ψάχνω στη ρωγμή του λόγου και δεν βρίσκω τίποτα και που έχω έναν γονέα Α και έναν γονέα Β και έναν αδερφό και μία αδερφή και εγώ που ακόμα κι έτσι αγνοώ τα πάντα για τον θάνατο και αναρωτιέμαι τι να τραγουδήσω όταν νυχτώνει και τι να τραγουδήσω που να μην προσβάλει τον πεινασμένο ή τον μη ορατό ή τη λιθοβολιμένη από μίσος γυναίκα κι εγώ που τρέμω με παρθενική ανησυχία την κρίσιμη στιγμή που θα πρέπει να επιλέξω αγαπημένο πεδίο ή ένα αγαπημένο ζώο ή μία πραγματική ηθική μόνο μία πραγματική ηθική εγώ χαμογελώ λιγάκι με ζήλια λίγο με πικρία ναι το παραδέχομαι χαμογελάω λιγάκι με πικρία λιγάκι με ζήλια λιγάκι με δυσαρέσκια για την οντολογική βεβαιότητα του μεσαιωνικού ανθρώπου, πόσο συγκινητικό

[άτιτλο] - Sara Torres (μετάφραση)

Εκείνοι μου είπαν

μπορείς να πεις την ιστορία σου εδώ αλλά μη μιλάς στα κορίτσια

μπορείς να αγαπάς τις γυναίκες μας αλλά μόνο το καλοκαίρι και δεν πρέπει να προσπαθήσεις να αγαπηθείς από την ίδια γυναίκα για πολύ καιρό

θα φύγεις με το σβήσιμο του Αυγούστου ο χειμώνας είναι για τις οικογένειες

Μου είπαν:

ο άντρας και η γυναίκα αναζητούν ο ένας την άλλη και ενώνονται και εκ φύσεως ικανοποιούν η μία τον άλλον
κάθε γυναίκα εκπληρώνεται κατά την ανατροφή η μητρότητα την κάνει ιερή και τη διακρίνει από εμάς

Είπαν:

οι συντρόφισσές μας είναι δυνατές και ανεξάρτητες μας επιλέγουν ελεύθερα για πατέρες των παιδιών τους

μπορείς να κοιμηθείς μαζί της για μια νύχτα αλλά μην την μπερδεύεις μη γράφεις φαντασιώσεις μην την αποπλανήσεις επινοώντας άλλους κόσμους

Είπαν:

αυτή θα μείνει εδώ

Κι έπειτα έβαλαν φωτιά στα βουνά

φώτισαν τη νύχτα για να μπορέσουν να με βρουν ετοίμασαν πυρά με μουσικές

ονόμασαν τις μουσικές τους «τραγούδια απελευθέρωσης»

Τραγούδησαν: είμαστε δίκαιοι άντρες φυλάμε τα ζώα μας αγαπάμε τις γυναίκες μας

Τότε βρισκόμουν μόνη στην ακτή του ποταμού όπου παλιότερα κολυμπούσαμε μαζί τα χέρια μου ενδίδαν στον μοβ αέρα εύκαμπτα σαν καλάμια από πολύ λεπτό μπαμπού Πέρασε η νύχτα στο ποτάμι κι εκείνοι δεν με βρήκαν Ενώ χαμογελούσα ζεστά στη γαλήνια αυγή εκείνοι είπαν: η μάγισσα Είχε μπει ο Σεπτέμβριος και εγώ ακόμα βρισκόμουν εκεί

Εκείνοι είπαν: μην επιστρέψεις έχεις μιλήσει στα κορίτσια τους διηγήθηκες τις φαντασιώσεις σου και την έψαξες και τέταρτη νύχτα

δεν έπρεπε πάνω από τρεις σε προειδοποιήσαμε

Μπαστέτ, βυζί του πάνθηρα, γλυκιά οσμή λεβάντας

    η φυλλωσιά με προστατεύει

            με φυλάει η κουκουβάγια

    Μπαστέτ, η μάγισσα γνωρίζει και βρίσκει

           επιστρέφει πάντα

Δεν σ' αφήνω - Alba Flores (μετάφραση)

Επειδή η υπερβολική θλίψη σκοτώνει και την ποίηση
και απομένει μόνο το καταφύγιο της ομορφιάς που βρίσκεις στον ίδιο σου τον θάνατο,
μην αφήσεις ποτέ να σε πούνε Άννα.

Κι εγώ το ξέρω,
πως δεν με λένε Άννα,
αλλά την έχω δει
να σπάει
όπως σπάει ένα ερωτικό γράμμα
—όπως σκίζεται, καλύτερα,
με το κροτάλισμα των λεπτών δαχτύλων—
σε κάθε άκρο του.

Μην αφήσεις ποτέ κανέναν να σε πει Άννα,
εκτός αν ήσουν η Άννα πάντοτε.
Τότε, περίμενε την κατάλληλη στιγμή:
κρύα μέρα, μέτρια κίνηση,
ο καπνός που φεύγει ή έρχεται
και πήδα.

τέσσερις φίλες τα λένε τρώγοντας μακαρόνια - Amy Kay (μετάφραση)

 είμαι καλύτερα / πρέπει να γίνουν κι άλλες εξετάσεις / μετακομίζουμε μαζί / δεν βγαίνω ραντεβού ποτέ ξανά / πώς είναι ο μπαμπάς σου; / πώς είναι η καρδιά σου; / πώς την παλεύεις με όσα συμβαίνουν στον κόσμο; / λατρεύω το νέο χρώμα των μαλλιών σου / άλλαξα αγωγή / θυμάσαι πόσο νέες ήμασταν; / ας φτιάξουμε ένα κοινόβιο / μπορούμε να έχουμε πρόβατα; / ναι, και να χορεύουμε / μου λείψατε / πέρασε τόσος καιρός / είναι πεντανόστιμα – η σάλτσα, η σαλάτα / αυτή η νύχτα / όλα.

Ruth Awad - Πείνα (μετάφραση)

Πλασματική, η αξία της λίρας, κι ωστόσο όταν πέφτει
σαν σάπιο μήλο απ' το κλαδί του, η οικογένειά μου μπορεί να πεθάνει απ' την πείνα.
1,507 λίρες το δολάριο. Τι σημαίνει αυτό αν δεν είσαι
οικονομολόγος: ένα κιλό κρέατος είναι τώρα πολυτέλεια. Μια γραμμή
σχηματίζεται έξω από έναν φούρνο της Βηρυτού παρόλο που η τιμή του επιδοτούμενου
ψωμιού έχει ανέβει πάλι. Η χειρότερη οικονομική κρίση εδώ και 150 χρόνια,
λέει η Παγκόσμια Τράπεζα. Κι ας μη βλέπω την ιστορία πουθενά
εδώ. Στο σπίτι μου με τ' αναμμένα φώτα. Όπου επιλέγω να παραλείπω
γεύματα. Κάποτε μας ενώναν τα δελτία τροφίμων.
Πάμφτωχοι, όπως το λέει η μάνα μου, παρότι η γη είναι πολυτιμότερη
σχεδόν απ' ό,τι άλλο. Η Αμερική και η δυσανάλογη αφθονία της:
χωράφια με καλαμπόκια και οι πεινασμένοι στους δρόμους. Το κοπάδι χορτάτο.
Σεκιουριτάδες στα παντοπωλεία. Αν πεθάνεις από πείνα, το πνεύμα
βγαίνει σε αναζήτηση τροφής και η επιθυμία δεν σταματάει ποτέ. Δύσκολο να πεις
τι θα έκανες για να ζήσεις. Ο πατέρας μου έκοψε ένα μήλο από το δέντρο
κάποιου, τον κυνήγησαν μέχρι που το πέταξε. Αν κλέψεις ένα μήλο, είναι έγκλημα.
Αν στερήσεις ένα μήλο από κάποιον που πεινάει, δεν είναι.